TUSSENKOMST BRUNO VALKENIERS BIJ HET MEERJARENPLAN EN HET BUDGET 2022

Mevrouw de Gouverneur,
Mijnheer de voorzitter,
Mevrouw de ondervoorzitter,
Dames en Heren gedeputeerden,
Collega raadsleden en medewerkers van deze … Corona,

‘Hén oîda hòti oudèn oîda’ … neen dit is geen Chinees, maar een oud-Griekse uitspraak, een one-liner zou men vandaag zeggen, toegeschreven aan de grote filosoof Socrates. In het Nederlands: ‘Ik weet dat ik niets weet’. Gepopulariseerd door de grote Franse acteur en zanger uit de vorige eeuw, Jean Gabin: ‘Maintenant je sais, je sais qu’on ne sait jamais’.

En dat brengt ons direct bij de kern van de zaak en in de wereld waarin wij leven: bij de Covid-19 pandemie die nog steeds en meer dan ooit ons leven, onze houding, onze verhoudingen, ons welbevinden en ons economisch gebeuren beheerst. Meer dan 1,5 jaar heeft men ons de wortel voor de neus gehouden dat het rijk der vrijheid zou terug komen bij een vaccinatiegraad van 70%. En Vlaanderen, ikzelf inclusief, liet zich overtuigd en massaal vaccineren, tot 92%!

Maar helaas, hoe meer de niet verkozen virologen en ministers in de media kwamen, des te meer ze met hun jo-jo beleid van maatregelen en het monddood maken van dissidente stemmen, bewezen dat ze ‘wisten, dat ze niets wisten’ of toch niet veel. Want vandaag is het Covid-19 virus, van oorsprong een Chinees ofte politiek correct een Alfa virus, via een Zuid-Afrikaanse, Britse, Braziliaanse, Indische en nu opnieuw een Zuid- Afrikaanse variant – ofte met dank aan het oud-Grieks alfabet een Omikronvariant – sterker dan ooit in ons midden.

En nu na bijna 2 jaar komt men af met de waarschuwing, hou u vast aan uw bretellen, dat: ‘de geschiedenis ons leert dat een epidemie overwinnen jaren duurt’.

Ziezo pak vast. En nu is het aan ons dames en heren gedeputeerden en raadsleden. Begin in zo een onwetendheid, in zo een periode van ‘ik weet dat ik niets weet’ maar eens voor de 2de keer al een Meer Jaren Plan en budget op te stellen, aan te passen of goed te keuren!

En toch… in al die onzekerheid, in al die onwetendheid ligt hier voor ons toch een enigszins verdienstelijke poging, waar zelfs het Rekenhof het houdt bij een kort goedkeurend doordrukje van hun opmerkingen van vorig jaar. Ook zij weten het duidelijk niet.

Waar het bedrag van de gemiste ontvangsten vorig jaar zo een 6, 4 miljoen Euro bedroeg, ziet het er naar uit dat het dit jaar, ondanks of dankzij het beperkte rijk der vrijheid, minstens 3,2 miljoen Euro zal zijn. Op het eerste gezicht een halvering, maar het jaar is nog niet om en van de 4de Corona golf die momenteel hevig woekert, weten we dat ‘we er nog weinig of niets van weten…’.

En dan spreken we nog niet over Omikron en het komende jaar 2022, want dat is helemaal koffiedik kijken blijkbaar. Om in Griekenland te blijven, men hoeft het Orakel van Delphi niet in te schakelen om te zien dat er van een eenduidig inzicht in het Covid-19 virus mr. Lemmens, net als van het rijk der vrijheid voorlopig niet veel sprake is.

Voorlopig blijft dus ondanks serieuze afnames het voorziene beschikbaar budgettair resultaat jaarlijks gelijk aan of groter dan

nul. En ook de autofinancieringsmarge zou einde 2025 gelijk aan of groter dan nul zijn.

Maar net zoals de voorbije jaren is en blijft het structurele zwakke punt, het financiële risico zoals jullie het zelf noemen,  dat de provincie voor bijna 2/3den van de inkomsten afhangt van de hogere overheden, de E.U. en Vlaanderen. En heel eerlijk zoals die bezig zijn vandaag geven ze minstens de indruk dat zij het helemaal niet weten…

Maar die inkomsten die zijn wel ‘essentieel voor het bewaren van het financieel evenwicht.’

En die inkomsten zijn wel essentieel voor het uitvoeren van het voorziene beleid waar u mr. Lemmens in uw rede, mede in naam van de collega’s gedeputeerden dieper op ingaat. En ik licht er slechts een paar uit, kwestie van binnen de tijd te blijven.

Een beleid waar terecht veel nadruk gelegd wordt op het nieuw Klimaatplan dat hier tijdens de vorige provincieraad uitvoerig besproken werd. Ik ga de tussenkomst van collega De Quick niet herhalen, maar mij beperken tot enkele belangrijke bedenkingen:

  • een klimaatplan dat, wat ons betreft, niet los kan gezien worden van de zorg voor het milieu, onze moeder aarde.
  • evenwicht tussen economie en ecologie is, zoals u zelf zegt, inderdaad essentieel.
  • voor ons is het ook belangrijk dat alle alternatieven bestudeerd worden met een open geest.
  • en we kijken benieuwd uit naar de resultaten van de werkgroep financiering over de kost, inclusief mankracht.

Essentieel is dat de vervuiler, groot of klein, betaalt. Dat geldt voor de 3M’s van deze wereld maar ook voor wie op onze groen en recreatie domeinen niet te sensibiliseren is rond afval en sluikstort.

Hier kan ‘ik weet niets’ geen alibi zijn.

Sensibiliseren, bewust maken … brengt ons bij het onderwijs, terecht één van de paradepaarden van de provincie. Nergens anders dan in het onderwijs, kan de oneliner van Socrates ‘te weten dat men niets weet’ aanleiding geven tot de erkenning van de noodzaak tot levenslang leren.

Samen met de inzet op duaal leren en duaal lesgeven – waar Vlaanderen heel wat in te halen heeft in vergelijking met de ons omringende landen – met het volwassenen onderwijs moet het levenslang leren een attitude worden. Een attitude uitgedragen door en gepromoot door de provincie.

Niemand zal het belang en de opportuniteiten van de digisprong en edusprong ontkennen op voorwaarde dat het voor de zwaksten en ouderen in onze maatschappij geen sprong in het ijle wordt en zij als enige overblijven met de wetenschap dat ze niets weten.

De Zomerscholen hebben daar gelukkig voor het 2de jaar merkwaardig goed werk geleverd en de hoop is dat ze, zolang als nodig, een blijver worden. De evaluatie in de Commissie was verhelderend en bemoedigend. Hoewel blijkbaar het rapport en de cijfers van de echte resultaten van die Zomerscholen, om één of andere reden, bij de Vlaamse overheid blijven plakken. Spijtig want ‘meten is weten’ en dat is geen oneliner van Socrates.

Nog zo een dada van de provincie en van mezelf als nieuwbakken Corona fietser: het fietsbeleid…. Opnieuw zal daar in het komende jaar zo een 17,5 miljoen Euro geïnvesteerd of gesubsidieerd worden in fietsostrades en het aanpassen van lokale wegen tot vlotte en veilige fietsverbindingen.

Vlot en veilig, een noodzaak en een goede zaak ware het niet dat het gedrag van, ik zal mild zijn, een minderheid van fietsers ronduit gevaarlijk is. Gevaarlijk voor henzelf, voor de voetgangers én voor het autoverkeer.

Soms lijkt het wel dat ze totaal geen weet hebben of willen hebben van de wegcode. Misschien moet de provincie samen met de vele investeringen en communicatie rond het fietsbeleid ook eens een campagne uitwerken om fietsers ook op hun verantwoordelijkheid te wijzen.

Om af te sluiten graag een aspect dat te maken heeft met het belangrijkste werkmiddel van de provincie: het personeel, de medewerkers. Daarvoor blijkt telewerk, collega’s, nog zo een mogelijke blijver te worden.

Hopelijk niet als verplichting ten gevolge van een aanhoudende pandemie, maar geregeld in samenspraak met de individuele werknemers kan het voor werkgever en werknemer een reële meerwaarde betekenen.

Wat echter goed is voor de éne is daarom niet goed voor de andere. En als de twee Covid-19 jaren één ding bewezen hebben, dan is het dat ‘ondoordacht’ thuis zitten, sorry zetten van werknemers soms de geestelijke en zelfs de lichamelijke gezondheid niet ten goede komt.

Dat weten we ondertussen wel, hou daar rekening mee.

Mevrouw de Gouverneur,
Dames en Heren,

Socrates ‘wist dat hij niets wist’ – wat op zich natuurlijk al een paradox is, maar dat is een andere discussie – maar wat wel bewees dat hij een wijs man was. Iemand die het levenslang leren – zou men vandaag zeggen – het zoeken duidelijk onder de knie had. Iemand die zichzelf en de wereld continu in vraag stelde.

En dat is de rol die het Vlaams Belang in het komende jaar zal spelen, het in vraag stellen van de onwetendheden, de onbekenden die de zwakke schakel zijn in dit MJP en de kredieten. En om die reden zullen wij dit niet goedkeuren maar ons onthouden.

Mijnheer de griffier, onze dank gaat uit naar u en heel uw team van medewerkers om onder de geschetste omstandigheden een degelijk werkstuk af te leveren. Ik kan mij inbeelden dat de onwetendheid het er niet makkelijker op maakte.

Laat ons hopen dat het komende jaar milder zal zijn voor geest en lichaam.En dat iedereen gezond mag blijven van lijf en leden. Dat is onze wens voor het nieuwe jaar!

Dat en de wijsheid van Socrates wens ik ons allen toe. En niet zijn einde. Laat de gifbeker maar aan ons voorbijgaan. De Covid-19 pandemie en de maatregelen zijn al erg genoeg!

Bruno Valkeniers
07/12/2021